Nieuws

Uitvaartfotografie

  Waarom zou je foto’s willen van de uitvaart?   Bij het regelen van een uitvaart komt bij mij ook standaard de vraag voorbij of de nabestaanden behoefte hebben aan een vastlegging van bijzondere momenten van die periode. Of dat nu de hele periode van overlijden tot en met de begraving of crematie is of alleen het moment van de herdenkingsdienst.   Hier wordt verschillend op gereageerd. Allereerst komt de vraag of dat dit nodig is. Mijn antwoord is dat dit natuurlijk niet nodig is maar ik vertel wel, ter illustratie, altijd uit eigen ervaring dat ik gezworen zou hebben dat de persoonlijke uitvaartbegeleider bij het overlijden van mijn vader diegene was die ook de uitvaart voorgegaan was. Dat kon helemaal niet want hij was op de dag van de uitvaart op vakantie en zat honderden kilometers weg. Zijn vrouwelijke collega heeft ons op de uitvaartdag begeleid. Alleen maar om aan te geven dat je de (dag van de) uitvaart en/of de herdenkingsdienst in een bubbel zit en dat je daardoor zeker niet alles me kunt krijgen. Of dat belangrijk is, is natuurlijk voor iedereen heel persoonlijk. Ook het antwoord op de vraag of je deze emotionele periode überhaupt zou willen herbeleven wordt natuurlijk ingegeven door je eigen emotie.   Sommigen hebben er niets mee en anderen willen wel een opname van de herdenkingsdienst. Gelukkig kiezen steeds meer mensen ervoor om ook foto’s te laten maken.   De redenen hiervoor zijn uiteenlopend maar dragen altijd bij aan het verwerkingsproces van het verlies. Om er een paar te noemen Een speciale foto van een moment kun je bij je dragen. Een album pak je wellicht makkelijker met anderen dan een hele opname te gaan bekijken. Je kunt mensen die aanwezig zijn geweest een hele persoonlijke herinnering sturen. Er is geen behoefte aan een opname maar beeldmateriaal is wel gewenst. Opgroeiende (klein) kinderen kunnen in de toekomst met andere ogen naar de gebeurtenissen kijken. Verstilde emotie kan soms heel treffend vastgelegd worden en wordt dan niet overstemd door geluid of beweging.  Natuurlijk kun je zelf of uit de omgeving iemand benaderen die foto’s kan maken. Daarnaast zijn er professionele fotografen die het juiste gevoel ontwikkeld hebben om tijdens de uitvaartperiode juist die momenten vast te leggen die het hart raken.   Zoals een van hen omschrijft: Een prachtig, waardevol en liefdevol in memoriam. Voor nu, morgen en later Om herinneringen aan te vullen. Omdat zo’n emotionele gebeurtenis nu eenmaal in een roes voorbijgaat en beelden blijven.   Behoefte aan een extra fotodimensie bij de uitvaart? Vraag het je persoonlijke begeleider als die er zelf niet om vraagt.    

Digitaal Nalatenschap

Wat gebeurt er met je digitale nalatenschap?  Steeds meer en meer gebeurt er via de digitale wereld. Daardoor heeft iedereen ook steeds meer digitale bezittingen. En ja, ook digitale bezittingen behoren tot de erfenis. Mensen bellen, betalen, mailen en leven via hun digitale apparaten. Maar wat als iemand plotseling overlijdt? Hoe kom je als nabestaande dan bij belangrijke bestanden met emotionele- of zelfs financiële waarde als je geen wachtwoord of code hebt?   Daarvoor zijn speciale bedrijven die de benodigde kennis in huis hebben om de nabestaanden te helpen. Hoe belangrijk kan het zijn om de laatste foto’s of muziekkeuze van iemand te weten bij een (plotseling / onverwacht) overlijden?  Kunnen contactgegevens wellicht helpen om vragen op te lossen?   Zorgvuldigheid voorop Onze samenwerkingspartner Digital Life Legacy kan helpen met het toegankelijk maken van deze dierbare data. Hierbij staat de zorgvuldigheid voorop. Zij stellen gegevens veilig en geven rechtmatige erfgenamen op juridisch correcte wijze, toegang wanneer wachtwoorden of toestelcodes onbekend zijn. Digital Life Legacy is hét kennis- en expertisecentrum in Nederland wat betreft Digitale Nalatenschap en levert de volgende diensten: •Toegankelijk maken van computers, laptops, tablets of telefoons waar nabestaanden de wachtwoorden en toegangscode niet van hebben. •Het herstellen van defecte gegevensdragers zoals harde schijven, USB-sticks of geheugenkaartjes •Verzorgen van presentaties en workshops over de digitale nalatenschap met tips over het zelf veiligstellen van dierbare data •Onderzoek naar mogelijke aanwezigheid van cryptovaluta van overledenen •Gratis advies over de online erfenis via hun kennisbank digitale nalatenschap met tips over bijvoorbeeld het opzeggen van een Facebookaccount van een overledene.   Vergelijk het maar met het lezen van een persoonlijk dagboek. Wat natuurlijk in deze situaties wel een belangrijke afweging is, is of je alles wel moet willen weten, horen of zien.  Helpt het om het surfgedrag van iemand tot in detail te weten?  Zijn die bijzonder persoonlijke foto’s nou echt van toegevoegde waarde of had je die liever toch niet gezien? Net zoals bij een dagboek of fotoalbum kunnen alleen de nabestaanden die afweging maken.    Om te voorkomen dat het nodig is om hier een bedrijf voor in te schakelen is een lijst met codes en wachtwoorden natuurlijk veel gemakkelijker. Praat hier met elkaar over en als het dan toch nodig mocht zijn dan weet u dat er mogelijkheden zijn om u hierin ook bij te staan.   Wilt u hier meer over weten? Vraag het dan aan Nemas Uitvaartverzorging of neem rechtstreeks contact op met Digital Life Legacy.

Vingerafdrukken

Vingerafdrukken. Hoe ga je daar mee om en wat kun je er mee?  Er is de laatste tijd veel ophef over het gebruik van de vingerafdruk ten behoeve van een waardevolle, tastbare herinnering na overlijden van een dierbare.   Om hierover helderheid te verschaffen deze informatie.   Hoe zou de procedure  moeten zijn? Diegene die de gesprekken met u voert namens de door u gekozen uitvaartonderneming zal u de vraag moeten stellen of u het op prijs stelt als er een vingerafdruk van de overledene genomen gaat worden. Bij het antwoord Ja mag u er vanuit gaan dat dit ook uitgevoerd gaat worden. Wij doen dit met een elektronisch systeem. Bij voorkeur waar de nabestaanden bij zijn, en waar ze ook een actieve rol in kunnen spelen. Daar waar het aankleden van iemand die dood is "een brug te ver" is, kan het bedienen van de telefoon wel goed voelen. Op die manier kan toch de verbinding worden gelegd, en doen we het samen. Bij het antwoord Nee is de uitvaartonderneming niet gerechtigd om de vingerafdruk af  te nemen.  Het gevolg hiervan is dat er dus ook geen afdruk opgeslagen of bewaard kan worden.   Indien u kiest voor de optie om geen vingerafdruk te laten maken dan is dit natuurlijk een onherroepelijke keuze. Na de begrafenis of crematie is een vingerafdruk niet meer mogelijk.   Bij twijfel kunt u altijd een vingerafdruk laten maken. Hieraan zijn bij ons geen kosten verbonden.   Wel is het zaak om een vingerafdruk zo snel mogelijk te maken na het overlijden van uw dierbare. Dit om een zo best mogelijke kwaliteit van de vingerafdruk te realiseren zodat de mogelijkheden ook optimaal benut kunnen worden.   Indien u kiest om een vingerafdruk te laten maken dan heeft u wellicht al een idee wat u daarmee wilt laten  maken. Indien u dat nog niet weet dan gaat er een  wereld aan mogelijkheden voor u open. Vingerafdrukken kunnen gebruikt worden voor bewerking met (edel) metaal, leer, aardewerk, glas, étc.. Een aantal bekende voorbeelden van gebruik van de vingerafdruk zijn, in een ring, hanger, armband, in of op glas, op een urn. Denkt u bijvoorbeeld eens aan het plaatsen van een vingerafduk op de trouwring, een hele mooie verbinding.  

Een mooie kist, of toch net iets anders?

Bij een uitvaart hoort voor veel mensen een lijkomhulsel welke aansluit bij het leven of de wensen van de overledene. De laatste innovatieve ontwikkelingen op dit vlak zijn de(eco) kist met mantel of de kartonnen kist. Kist met Mantel Nieuw is de natuurvriendelijke kist met een tijdelijke speciale mantel. Deze kan worden geleverd in diverse designs en wordt op dagbasis gehuurd. Op sommige van de designs is het mogelijk om te tekenen, schrijven of zelfs een foto of een persoonlijk(dun) item te plaatsen achter het plexiglas. Zo kan er eventueel een blijvende herinnering gecreëerd worden die later een speciale plek in uw eigen vertrouwde omgeving krijgt. Gebruik van deze kist met de persoonlijk gekozen mantel  is een beleving met een unieke uitstraling en daarbij ook nog een milieubewuste manier.   Doe mij maar in een kartonnen doos. Is een vaak gehoorde uitspraak die met een glimlach uitgesproken wordt. Nu een echte doos kun je het echt niet noemen, maar wel een ontwikkelde kist van karton die qua looks niet onder doet voor een gewone kist. Een mooi ecologisch alternatief. Geheel ontwikkeld en getest op alle waarden die in de uitvaartbranche van toepassing zijn. Doordat het karton is kan er, middels printtechniek, heel gemakkelijk een eigen design worden gemaakt. Natuurlijk is er ook een basiscollectie waaruit gekozen kan worden. Een extra plus in de bedrijfsvoering van dit bedrijf is dat de assemblage geheel uitgevoerd wordt door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Een zeer maatschappelijke, verantwoorde manier van bedrijfsvoering.  

Welk ritueel past bij jou..?

Rituelen hoorden met name vroeger in religieuze vieringen. Wat we niet in woorden konden uitdrukken, deden we met gebruiken, zoals b.v. muziek, kaarsen of bloemen.  Religieuze vieringen worden minder, maar de rituelen zijn gebleven.   Bij een uitvaart wordt veelvuldig gewerkt met rituelen. Met de rituelen kun je een afscheid een diepere betekenis geven. Aanwezigen denken na bij de symboliek van een ritueel. Het zegt iets over de overledene. In dit symbool leeft iemand toch voort. Je denkt na…., krijgt een gevoel van troost. Zonder woorden , maar op een hele andere manier,  druk je gevoelens van  nabestaanden uit en zie je b.v. een karaktertrek van de overledene. De kracht van rituelen is de herkenbaarheid en de eenvoud. Algemeen bekend is het ritueel van kaarsen aansteken.  Een kaars geeft licht, geeft warmte, en als je zelf die kaars ontsteekt geef je nog een extra gevoel van betrokkenheid met de overledene;  het is een moment van stilte en bezinning. Bij een kerkelijke uitvaart zijn veel herkenbare rituelen:  samenzang, kaarsen, wierook, gewijd water soms een communie en een preek over de diepere waarde van het leven. Nabestaanden stellen de dienst samen met de pastoor,  dominee of leken. Samen zoek je naar passende gebeden, lezingen en symbolen, die passen bij de overledene. Kinderen of kleinkinderen begeleiden vaak de overledene in de kerk en krijgen de ruimte om een persoonlijk woord uit te spreken. Wanneer na de dienst de overledene begraven wordt,  dan laten familieleden vaak zelf de kist dalen in het graf en gooien er daarna een schepje zand op of een mooie bloem. Soms bedenkt een familie ook een totaal ander ritueel: oplaten van een ballon, samen hand in hand de kist omsluiten, schelpen of een steen/kei om de overledene te eren. Wordt het afscheid niet in de kerk gehouden dan stelt de familie de dienst samen met de uitvaartleider of een ritueel begeleider of een voorganger. Ook dan zie je herkenbare persoonlijke rituelen om de uitvaartplechtigheid zo persoonlijk mogelijk in te richten.  Verbondenheid is duidelijk zichtbaar als je (klein-) kinderen de kist  ziet beschilderen; of alle bezoekers bedekken de kist met bloemen door ieder één bloem op of bij de kist te leggen. Verwerking van het verdriet en een groot gevoel van troost geeft het ook als je het leven van de overledene verwerkt  in een fotocollage. Maar ook zelf een lied zingen of spelen, een dansje doen, zelf iets (laten) zeggen zijn mooie rituelen van verbondenheid. Als je je verdiept in het leven en de passie van de overledene, of in jullie onderlinge verhouding, dan  is het niet moeilijk om een passend ritueel te vinden. Een afscheidsdienst in het crematorium wordt vaak voorgegaan door de uitvaartleider,  een ritueel begeleider of een familielid van de overledene.  Ervaren uitvaartondernemers weten vanuit de praktijk ook het nodige over afscheidsrituelen. In gesprekken met de families over de wensen voor de uitvaart wordt snel duidelijk of de familie en de uitvaartleider er samen uit komen of dat hulp van een priester, dominee of ritueelbegeleider gewenst is.

Rouwverwerking

Verlies en rouw………….een half jaar verder; niet loslaten maar anders vast houden   Overal waar hem staat in de tekst, wordt ook haar bedoeld.   Vroeger was het duidelijk dat mensen een periode in de rouw waren na het overlijden van een dierbare: ze droegen zwarte kleding, in de kerk werd de dode herdacht in gebeden en na het zogenaamde rouwjaar begon het gewone leven weer.   Na Elisabeth Kubler-Ross – zij is bekend van de vijf rouwfasen - is er veel gebeurd in de wereld van verlies en rouw. Tegenwoordig werken verliesbegeleiders vooral met de twee kanten van rouwen, de verlieskant en de herstelkant (het duale model). De rouwende mens is verdrietig, kan niet beseffen dat de overledene voor altijd weg is, kan boos zijn en zit dan aan de verlieskant in het model. Maar doordat verlies iets is dat bij het leven hoort, kunnen de meeste nabestaanden ook verder met hun leven. Dat is zeker niet gemakkelijk en brengt tranen en sombere periodes met zich mee maar toch doen ze de dagelijkse dingen, gaan aan het werk en zorgen voor hun kinderen en familie. Dit is de herstelkant,  juist die normale dingen maken dat het leven weer zijn loop kan nemen. De heen en weer gaande beweging van verlies naar herstel zorgt ervoor dat het verlies deel wordt van die rouwende persoon en hij het kan opnemen in zijn leven. Bijvoorbeeld: het meisje dat op 11-jarige leeftijd haar vader verliest, zal hem in de verschillende periodes van haar leven op een andere manier missen, het verlies hoort bij haar. Ze zal er wel steeds beter mee leren omgaan maar het is belangrijk dat ze over hem kan blijven praten……..op haar trouwdag, als ze de vader van een vriendin opa ziet worden en op gewone momenten als ze aan hem denkt en hem mist.  Als u te maken krijgt met iemand in de familie, een vriend, collega die een naaste heeft verloren, kan het goed zijn om dit te weten; dan kunt u hem ‘meenemen’  naar de herstelkant als hij erg veel in het verdriet vast zit. Of andersom naar de verlieskant gaan als iemand erg snel weer volop werkt en bezig is en daardoor misschien te weinig tijd neemt om stil te staan bij het gevoel van gemis. Ieder mens is anders en daarmee rouwen ook, je hoort soms ‘nou hij heeft wel heel snel een andere vriendin zeg, dat kan niet goed zijn zo kort na de dood van zijn vrouw’  of   ‘het is niet goed om zo lang verdriet te blijven houden, het leven gaat nu eenmaal door’. Er staat geen tijd voor rouwen, de een gaat er anders mee om dan de ander. ‘Juist als de eerste weken/maanden na de begrafenis of crematie voorbij zijn, wordt het stil en sta je er alleen voor’ is wat nabestaanden zeggen. Dan kan de omgeving iets betekenen: laat hem vertellen en herinneringen ophalen, luister, heb aandacht…….u hoeft geen advies te geven of met oplossingen te komen, dat verwacht  de ander niet.  Zeg niet ‘je mag me altijd bellen’ [1]  of ‘nu moet je het loslaten’ maar bel zelf of ga langs; toon begrip als iemand er op dat moment niet voor open staat. In plaats van loslaten gaat het tegenwoordig om ‘anders vasthouden’ van de overledene. Niet meer in de realiteit maar wel in herinneringen en gevoelens. Het verdriet delen met relatief onbekenden lijkt soms minder moeilijk dan met familie of vrienden. In veel plaatsen zijn groepen van lotgenoten die regelmatig bij elkaar komen. De meerderheid van de mensen leert met hun verlies om te gaan.  Ze tonen veerkracht en hoe meer begrip en steun ze krijgen des te beter! Rouwen is hard werken volgens hoogleraar psychologie en verliesdeskundige Manu Keirse. En niet alleen tijdens de eerste periode maar ook/juist een half jaar later en daarna kan het veel verschil maken als anderen er voor hen zijn.  

Testament

Wel of geen testament? Hoe zit het nou met een testament? Wanneer is een testament noodzakelijk en/of wenselijk? Wat zijn de belangrijkste uitgangspunten waar je rekening mee moet houden? Wanneer je geen testament hebt geldt de wetgeving. Dat betekent dat er een bepaalde volgorde is in de bepaling van erfgenamen. (geregistreerd) partner, echtgenoot, (klein)kinderen Broers, zussen, ouders, neven en nichten Grootouders, ooms en tantes en afstammelingen Overgrootouders en hun afstammelingen. Zijn er geen afstammelingen dan gaat de erfenis naar de overheid. Als u anders dan deze wettelijke verdeling uw nalatenschap wil regelen zult u een testament moeten opmaken. U kunt daarin zelf regelen wie u wat wilt toedelen u neemt de eigen regie in handen zogezegd. Diverse soorten van aanvaarden Er zijn drie manieren van aanvaarden van een erfenis; Zuivere aanvaarding. De wet gaat er vanuit dat u de erfenis zuiver aanvaardt als u goederen van de nalatenschap toe-eigent. Dit toe-eigenen wordt aangemerkt als een daad van zuivere aanvaarding. U erft dan de baten én de lasten Beneficiaire aanvaarding. U geeft hierbij aan dat u de erfenis wilt aanvaarden maar dat u met uw eigen vermogen niet aansprakelijk wilt zijn voor eventuele schulden uit de erfenis als deze de baten overschrijden. Dit betekent dat de nalatenschap volgens bepaalde regels moet verlopen. Als dit proces niet juist wordt gevolgd kunt u alsnog aansprakelijk worden gesteld voor schulden uit de nalatenschap. Verwerping van het testament. Door een erfenis te verwerpen geeft u aan geen erfgenaam te willen zijn. En dat heeft weer consequenties voor eventuele kinderen en overige nabestaanden. Wat is de taak van de executeur? Meestal is bij echtparen zo dat de langstlevende  het testament uitvoert. Overlijdt een weduwe of weduwnaar dan zal een zoon of dochter deze taak op zich nemen. Dat kan goed gaan maar ook het begin betekenen van discussie en geruzie onderling. Dat laatste kunt u als erflater uw familie besparen door zelf een executeur aan te wijzen. Deze behartigt uw zaken na uw overlijden en voert uw wensen uit zoals ze in het testament zijn vastgelegd. We hebben diverse soorten executeurs;  één t/m 3 sterren Executeur * Deze handelt de begrafenis af conform de wensen van de erflater De beheers executeur** Deze  beheert de goederen uit de nalatenschap en voldoet de schulden voorkomend uit de nalatenschap. Hij treedt zoveel mogelijk in overleg met de erfgenamen over de afhandeling. De executeur afwikkelingsbewindvoerder*** Deze heeft het beheer over de nalatenschap én de beschikking over de goederen. De bevoegdheden van deze executeur *** kunnen conform wetgeving nog worden uitgebreid. Hij kan de bevoegdheid hebben om zonder medewerking van de erfgenamen de nalatenschap te verdelen.